eettip voor eigenwijze peuter?

Wat je dochtertje betreft, niet te moeilijk doen. Ik ben mijn hele jeugd een lastige eter geweest, mijn ouders dwongen me toch te eten (met alle goede bedoelingen), ondanks dat het me tegen stond, vaak tot kotsens toe, daardoor heb ik nu nog altijd een eetprobleem.
Dus straffen, met een bord op de gang zetten, zou ik niet doen. ,,Je bord leeg eten'' is ook zo iets, wat geeft dat nou als er wat blijft liggen, als je er niet z'n groot hangijzer van maakt dan zul je zien dat je kinderen met veel plezier aan tafel zitten en lekker leren eten zonder stress.
Ik heb gezworen dat mijn kinderen nooit iets tegen hun zin in hoeven te eten, als ik iets nieuws had gekookt of iets wat ze niet graag lusten, dan spraken we af in ieder geval van alles 1 hapje en dan misschien nog eens een hapje, dat is dan te overzien voor ze, ze eten zelf en je houdt een prettige peuter aan tafel.
Als er vrienden of vriendinnen van de kinderen mee eten en ik merk dat ze met ,,lange tanden'' zitten eten, of we eten iets onbekends, dan zeg ik altijd: Hier hoef je je bord niet leeg te eten hoor, als je het niet lust of je hebt genoeg gehad mag je bord laten staan. En dan zie je vaak een zucht van opluchting.

Je dochtertje laten helpen bij het koken werkt ook vaak positief en is bovendien gezellig.

Hier om het verhaal compleet te maken een overheerlijk recept, in een kwartiertje klaar.

Tagliatelli koken, ondertussen bevroren doperwtjes bakken in ruim boter, hamreepjes toevoegen en een blikje uitgelekte champignons, kruiden met vers geraspte nootmuskaat en zout, pakje ongeklopte slagroom toevoegen en op een zacht vuurtje iets laten inkoken.
Tagliatelli uit laten lekken en aan de mix in de koekenpan toevoegen en even goed doorwarmen.
Op het bord geraspte kaas en eventueel nog nootmuskaat toevoegen.
Gemakkelijk en heel lekker, succes.